Sloka text in Devanagari, Gujarati, Kannada, Telugu , and English

||om tat sat||

సుందరకాండ.
అథ సప్తచత్త్వారింశస్సర్గః||

" चकार रक्षोधिपतेर्महत् भयम्"
Means that a great fear arose in the mind of the Rakshasa King. In the forty sixth Sarga we heard about the doubts in Ravana's mind. Now the doubts have moved to the next stage, fear. We will see how that fear arose in this Sarga.

||Sloka 47.01||

సేనాపతీన్ పంచ స తు ప్రమాపితాన్
హనుమతా సానుచరాన్ సవాహనాన్|
సమీక్ష్య రాజా సమరోద్ధతోన్ముఖం
కుమారమక్షం ప్రసమైక్షతాగ్రతః||47.01||

స||పంచ సేనాపతీన్ స అనుచరాన్ స వాహనాన్ ప్రమాపితాన్ సమీక్ష్య రాజా సమరోద్ధతః ఉన్ముఖం కుమారం అక్షం అగ్రతః ప్రసమైక్షత||

"Seeing that the five generals along with the followers and their vehicles were destroyed , the kings eyes fell on the prince Aksha who is in the front and who is excited to take up the battle." ||47.01||

||Sloka 47.02||

స తస్య దృష్ట్యర్పణసంప్రచోదితః
ప్రతాపవాన్ కాంచన చిత్రకార్ముకః|
సముత్పపాతాథ సదస్యుదీరితో
ద్విజాతిముఖ్యైర్హవిషేవ పావకః||47.02||

స|| అథ తస్య దృష్ట్యర్పణ సంప్రచోదితః ప్రతాపవాన్ కాంచన చిత్రకార్ముఖః సదసి ద్విజాతి ముఖ్యైః హవిషాఉదీరితః పావకః ఇవ సముత్పపాత||

"Then spurred by the glance ( of the king) the glorious hero, holding a marvelous bow inlaid with gold sprang up in that royal assembly like the fire kindled by the reputed Brahmins." ||47.02||

||Sloka 47.03||

తతో మహద్బాలదివాకరప్రభమ్
ప్రతప్త జాంబూనదజాలసంతతమ్|
రథం సమాస్థాయ యయౌ స వీర్యవాన్
మహాహరిం తం ప్రతి నైరృతర్షభః||47.03||

స|| తతః వీర్యవాన్ నైరృతర్షభః మహత్ బాలదివాకరప్రభం ప్రతప్త జాంబూనద జాలసంతతం రథం సమాస్థాయ స మహహరిం ప్రతి యయౌ ||

"Then that hero, a bull among giants, splendid like the Sun in his infancy, having ascended a chariot glittering like piece of pure gold, marched towards the great Vanara." ||47.03||

||Sloka 47.04||

తతస్తపః సంగ్రహ సంచయార్జితమ్
ప్రతప్త జాంబూనదజాల శోభితమ్|
పతాకినం రత్నవిభూషిత ధ్వజమ్
మనోజవాష్టాశ్వవరైః సుయోజితమ్||47.04||

స|| తతః తపఃసంగ్రహః సంచయార్జితం ప్రతప్త జాంబూనదజాలశోభితం పతాకినం రత్నవిభూషిత ధ్వజమ్ మనోజవా అష్ట వరైః అశ్వైః సుయోజితం ||

"That chariot gained by austerities of highest order, overlaid with pure gold armor, fitted with flags and staff studded with precious gems, was yoked with eight best horses having the speed of mind." ||47.04||

||Sloka 47.05||

సురాసురాధృష్య మసంగచారిణం
రవిప్రభం వ్యోమచరం సమాహితమ్|
సతూణమష్టాసినిబద్ధబంధురమ్
యథాక్రమావేశిత శక్తితోమరమ్||47.05||

స|| సురాసురాధృష్యం అసంగచారిణం రవిప్రభం వ్యోమచరం సతూణం సమాహితం అష్టాసి నిబద్ధబంధురం యథాక్రమావేశితశక్తితోమరం||

"The chariot which was unassailable by Suras and Asuras alike, moved without touching the ground, with the splendor of the Sun, and could fly in the sky. It is equipped with quivers eight swords. javelins and clubs placed in right place and order." ||47.05||

||Sloka 47.06||

విరాజమానం ప్రతిపూర్ణ వస్తునా
సహేమదామ్నా శశిసూర్యవర్చసా|
దివాకరాభం రథమాస్థితః తతః
స నిర్జగామామరతుల్యవిక్రమః||47.06||

స||తతః అమరతుల్యవిక్రమః విరాజమానం సః సహేమదామ్నా శశిసూర్య వర్చసా ప్రతిపూర్ణవస్తునా విరాజమానం దివాకరాభం రథం ఆస్థితః నిర్జగామ||

"Then the one who is equal to gods in courage, wearing a golden garland, bright like Sun and Moon, equipped with all weapons, glowing and shining like the Sun, ascended the chariot and went." ||47.06||

||Sloka 47.07||

స పూరయన్ ఖం మహీం చ సాచలామ్
తురంగమాతంగ మహారథస్వనైః|
బలైః సమేతైః స హి తోరణస్థితమ్
సమర్థ మాసీనముపాగమత్ కపిమ్||47.07||

స||సః తురంగ మాతంగ మహారథస్వనైః ఖం మహీం చ స అచలాం పూరయన్ సమేతైః బలైః సహ తోరణస్థం సమర్థం ఆసీనం కపిం ఉపాగమత్||

"With the sounds of horses, elephants and the chariot filling the sky, the earth and the mountains, he along with army reached the very capable Vanara seated on the archway."||47.07||

||Sloka 47.08||

స తం సమాసాద్య హరిం హరీక్షణో
యుగాంతకాలాగ్నిమివ ప్రజాక్షయే|
అవస్థితం విస్మితజాతసంభ్రమః
సమైక్షతాక్షో బహుమానచక్షుసా||47.08||

స|| సః హరీక్షణః అక్షః ప్రజాక్షయే యుగాంతకాలగ్నిం ఇవ అవస్థితం తం హరిం సమాసాద్య విస్మితజాత సంభ్రమః బహుమాన చక్షుసా సమైక్షత ||

"Aksha , who had the eyes like that of a lion, reached the Vanara who appeared like the fire at the time of dissolution. Astonished and awe struck he looked at him with great respect".||47.08||

||Sloka 47.09||

స తస్యవేగం చ కపేర్మహాత్మనః పరాక్రమం చారిషు పార్థివాత్మజః|
విచారయన్ స్వం చ బలం మహాబలో హిమక్షయే సూర్య ఇవాsభివర్ధతే||47.09||

స|| మహాబలః పార్థివాత్మజః మహాత్మనః తస్య కపేః వేగం చ అరిషు పరాక్రమం చ స్వం బలం చ విచారయన్ హిమక్షయే సూర్య ఇవ అభివర్ధతే||

"The powerful son of the king judging the speed and prowess of the Vanara and his own strength, began to grow like the Sun at the end of the winter." ||47.09||

||Sloka 47.10||

స జాతమన్యుః ప్రసమీక్ష్య విక్రమం
స్థిరం స్థితః సంయతి దుర్నివారణమ్|
సమాహితాత్మా హనుమంతమాహవే
ప్రచోదయామాస శరైస్త్రిభిశ్శితైః||47.10||

స|| సంయతి దుర్నివారణం స్థిరం విక్రమం ప్రసమీక్ష్య సః( అక్షుః) జాతమన్యుః స్థిరః సమాహితాత్మా హనుమంతం శితైః త్రిభిః శరైః ఆహవే ప్రచోదయామాస||

"He became angry recognizing Hanuman who is irresistible in war, steady, valorous. He attacked him with sharp arrows to his head in the battle."

||Sloka 47.11||

తతః కపిం తం ప్రసమీక్ష్య గర్వితమ్ జితశ్రమం శత్రుపరాజయోర్జితమ్|
అవైక్షతాక్షః సముదీర్ణమానసః స బాణపాణిః ప్రగృహీతకార్ముకః||47.11||

స|| తతః సః అక్షః గర్వితం శత్రుపరాజయోర్జితమ్ తం కపిం జితశ్రమం ప్రసమీక్ష్య బాణపాణిః ప్రగృహీతకార్ముకః సముదీర్ణమానసః అవైక్షత||

"Then the prince Aksha holding the bow and arrows in his hand, and with increased excitement to fight, looked at Hanuman who is with pride of intent to conquer enemies, who conquered fatigue, and reflected in his mind ."||47.11||

||Sloka 47.12||

స హేమ నిష్కాంగద చారుకుండలః సమాససాదాశు పరాక్రమః కపిమ్|
తయోర్బభూవాప్రతిమః సమాగమః సురాసురాణామపి సంభ్రమప్రదః||47.12||

స|| అశు పరాక్రమః హేమనిష్కాంగద చారుకుండలః సః కపిం సమాసాద | తయోః అప్రతిమః సంగమః సురః అసురాణాం అపి సంభ్రమప్రదః అభూత్ ||

"The energetic hero wearing golden armlets and ear rings reached the Vanara. Their unmatched battle has all the Suras and Asuras in awe."

||Sloka 47.13||

రరాస భూమిర్నతతాప భానుమాన్
వవౌ న వాయుః ప్రచచాల చాచలః|
కపేః కుమారస్య చ వీక్ష్య సంయుగమ్
ననాద చ ద్యౌరుదధిశ్చ చుక్షుభే||47.13||

స|| కపేః కుమారస్య చ సంయుగం వీక్ష్య భూమిః రరాస | భానుమాన్ నతతాప| వాయుః న వవౌ| అచలః చ ప్రచచాల | ద్యౌః ఉదధిశ్చ చుక్షుభే||

"Seeing the battle of the Vanara and the prince, the earth shook. Sun did not shine. Wind did not move. Immovables shook. The sky and the oceans felt agitated."||47.13||

||Sloka 47.14||

తతః సవీరః సుముఖాన్ పతత్రిణః
సువర్ణపుంఖాన్ సవిషా నివోరగాన్|
సమాధిసంయోగ విమోక్షతత్త్వవిత్
శరానథత్రీన్ కపిమూర్ధ్నపాతయత్||47.14||

స|| తతః అథ వీరః సమాధిసంయోగవిమోక్షతత్త్వవిత్ సః సుముఖాన్ సువర్ణపుంఖాన్ పతత్రిణః సవిషాన్ ఉరగాన్ ఇవ త్రీన్ శరాన్ కపిమూర్ధ్ని అపాతయత్ ||

"The hero good at targeting and releasing with good concentration, struck Vanara on the head with three good looking golden shafted winged arrows, smeared with poison like serpents." ||47.14||

||Sloka 47.15||

స తైః శరైర్మూర్థ్ని సమం నిపాతితైః
క్షరన్నసృద్దిగ్ధ వివృత్తలోచనః|
నవోదితాదిత్యనిభః శరాంశుమాన్
వ్యరాజతాదిత్య ఇవాంశుమాలికః||47.15||

స|| సమం మూర్ధ్ని నిపాతితైః తైః శరైః క్షరన్ అసృగ్ధితవివృత్తలోచనః నవోదితాదిత్యనిభః శరాంశుమాన్ సః అంశుమాలికః ఆదిత్య ఇవ వ్యరాజత||

"Hanuman simultaneously shot at the head by those arrows, his eyes were wetted by the red blood flowing down . He was looking like a newly risen Sun. The arrows appeared like his rays. Garlanded with rays he glowed like the Sun." ||47.15||

||Sloka 47.16||

తతః స పింగాధిపమంత్రిసత్తమః
సమీక్ష్య తం రాజవరాత్మజం రణే|
ఉదగ్ర చిత్రాయుధ చిత్రకార్ముకమ్
జహర్ష చాపూర్య చాహవోన్ముఖః||47.16||

స|| తతః సః పింగాధిపమంత్రిసత్తమః ఉదగ్ర చిత్రాయుధ కార్ముకం తం రాజవరాత్మజం సమీక్ష్య అహవః ఉన్ముఖః అపూర్యత చ ||

"Hanuman, the esteemed minister of the coppery eyed Sugriva, seeing the prince holding many splendid weapons, rejoiced and made necessary preparations ready for the battle." ||47.16||

||Sloka 47.17||

స మందరాగ్రస్థ మివాంశుమాలికో
వివృద్ధకోపా బలవీర్యసంయుతః|
కుమారమక్షం సబలం స వాహనమ్
దదాహ నేత్రాగ్ని మరీచిభిస్తదా||47.17||

స|| మందరాగ్రస్థః ఇవ బలవీర్యసంయుతః సః వివృద్ధకోపః సబలం సవాహనం కుమారం అక్షం తదా నేత్రాగ్నిమరీచిభిః దదాహ||

"Like the one sitting on the mount Mandara, endowed with strength and valor his anger increased. He looked at the prince along with his army and the vehicles, and it seemed like the fiery rays emerging from his eyes were burning them away." ||47.17||

||Sloka 47.18||

తతస్స బాణాసన చిత్రకార్ముకః
శర ప్రవర్షో యుధి రాక్షసాంబుదః|
శరాన్ ముమోచాశు హరీశ్వరాచలే
వలాహకో వృష్టి మివాsచలోత్తమే||47.18||

స|| తతః బాణాసన చిత్రకార్ముకః శరప్రవర్షః సః రాక్షసాంబుదః యుధి ఆశు హరీశ్వరాచలే వలాహకః అచలోత్తమే వృష్టిం ఇవ శరాన్ ముమోచ||

"Then Aksha endowed with a quiver and wonderful bow began to rapidly rain a shower of arrows on Hanuman who was like a mountain, like the rainy clouds releasing the rain on the mountains." ||47.18||

||Sloka 47.19||

తతః కపిస్తం రణచండవిక్రమమ్
విరుద్ధతేజో బలవీర్యసంయుతమ్|
కుమారమక్షం ప్రసమీక్ష్య సంయుగే
ననాద హర్షాత్ ఘనతుల్యవిక్రమః||47.19||

స|| తతః కపిః రణచండవిక్రమమ్ విరుద్ధతేజోబలవీర్య సంయుతం ఘనతుల్యవిక్రమమ్ తం కుమారం అక్షం ప్రసమీక్ష్య హర్షాత్ ననాద||

"Then seeing Aksha with fierce valor, endowed with excessive splendor , power and energy , and valor equal to a cloud, Hanuman roared happily."||47.19||

||Sloka 47.20||

స బాలభావాద్యుధి వీర్యదర్పితః
ప్రవృత్తమన్యుః క్షతజోపమేక్షణః|
సమాససాదాప్రతిమం కపిం రణే
గజో మహాకూపమివావృతం తృణైః||47.20||

స|| సః బాలభావాత్ యుధి వీర్యదర్పితః ప్రవృద్ధమన్యుః క్షతజోపమేక్షణః సః రణే అప్రతిమం కపిం గజః తృణైః ఆవృతం మహాకూపం ఇవ సమాససాద||

"Young Aksha proud of his valor, with eyes red with anger rushed towards the matchless Hanuman like an elephant would approach a huge pit covered with grass."||47.20||

||Sloka 47.21||

స తేన బాణైః ప్రసభం నిపాతితైః చకార నాదం ఘననాదనిస్స్వనః|
సముత్పపాతాశు నభస్సమారుతిర్భుజోరువిక్షేపణ ఘోరదర్శనః||47.21||

స|| సః తేన ప్రసభం నిపాతితైః బాణైః ఘననాదనిఃస్వనః నాదం చకార | సః మారుతిః భుజోరువిక్షేపణ ఘోరదర్శనః ఆశు నభః సముత్పపాత||

"Struck by the arrows released by the prince Aksha, Hanuman roared violently like thundering cloud, and leaped to the sky putting up a fierce appearance stretching his arms and legs"||47.21||

||Sloka 47.22||

సముత్పతంతం సమభిద్రవద్బలీ
స రాక్షసానాం ప్రవరః ప్రతాపవాన్ |
రథీ రథిశ్రేష్ఠతమః కిరన్ శరైః
పయోధరః శైలమివాశ్మ వృష్టిభిః||47.22||

స|| బలీ రాక్షసానాం ప్రవరః ప్రతాపవాన్ రథీ రథశ్రేష్ఠతమః సః పయోధరః అశ్మవృష్టిభిః శైలం ఇవ శరైః కిరణ్ ఉత్పతంతం సమభిద్రవత్ ||

"The powerful leader of the Rakshasas, the best warrior mounted on a chariot, went chasing Hanuman flying high, showering arrows on him like a cloud showering hailstones on a mountain." ||47.22||

||Sloka 47.23||

స తాన్ శరాం స్తస్య హరిర్విమోక్షయన్ చచార వీరః పథి వాయు సేవితే|
శరాంతరే మారుతవద్వినిష్పతన్ మనోజనః సంయతి చండవిక్రమః||47.23||

స|| మనోజవః సంయతి చండవిక్రమః వీరః సః హరిః మారుతవత్ వినిష్పతన్ తస్య శరాన్ విమోక్షయన్ వాయుసేవితే పథి చచార||

"That Vanara who has the speed of mind , who had terrific valor in battle, moving about like wind, moved about in the sky, dodging his arrows; ". ||47.23||

||Sloka 47.24||

త మాత్త బాణాసన మాహవోన్ముఖం
ఖ మాస్తృణంతం నిశిఖైః శరోత్తమైః|
అవైక్షతాక్షం బహుమాన చక్షుసా
జగామ చింతాం చ స మారుతాత్మజః||47.24||

స|| స మారుతాత్మజః ఆత్తబాణాసనం అహవోన్ముఖం విశిఖైః శరోత్తమైః ఖం ఆస్తృణాంతం తం అక్షం బహుమానచక్షుసా అవైక్షత చింతాం చ జగామ||

"The son of wind god with admiring looks saw Aksha who was facing the battle holding the quiver with arrows and best of missiles, who was filling the sky with best of missiles , and started thinking." ||47.24||

||Sloka 47.25||

తతః శరైర్భిన్నభుజాంతరః కపిః
కుమారవీరేణ మహత్మనా నదన్|
మహాభుజః కర్మవిశేషతత్త్వవిత్
విచింతయామాస రణే పరాక్రమమ్||47.25||

స|| తతః మహభుజః కర్మవిశేషతత్త్వవిత్ కపిః మహాత్మనా కుమారవీరేణ భిన్నభుజాంతరః నదన్ రణే పరాక్రమం విచింతయామాస||

"Then the Vanara with strong arms, who knew the propriety of special actions , having his arms injured by the young prince, roaring in the battle started thinking." ||47.25||

||Sloka 47.26||

అబాలవద్బాలదివాకర ప్రభః
కరోత్యయం కర్మ మహాన్ మహాబలః|
న చాస్య సర్వాహవకర్మశోభినః
ప్రమాపనే మే మతిరత్ర జాయతే||26||

స|| బాలదివాకరప్రభః మహాబలః అయం అబాలవత్ మహత్ కర్మ కరోతి| అత్ర సర్వాహవకర్మశోభినః అస్య ప్రమాపణే మే మతిః న చ జాయతే||

"This mighty hero radiant as the young rising Sun, belying his age performs like a great one. He knows all means of fighting and my mind does not move towards cutting him down to size". ||47.26||

||Sloka 47.27||

అయం మహాత్మా చ మహాంశ్చవీర్యత
స్సమాహితశ్చాతిసహశ్చ సంయుగే|
అసంశయం కర్మగుణోదయాదయం
సనాగయక్షైర్మునిభిశ్చ పూజితః||47.27||

స|| అయం మహాత్మా చ వీర్యతః చ మహాన్ సమాహితః సంయుగే అతిసహః | అయం అసంశయమ్ కర్మగుణోదయాత్ సనాగయక్షైః మునిభిః చ పూజితః||

"He is a great self. His valor is great. Focused in a fight he is highly tolerant. Without a doubt for his actions this hero is saluted by the Nagas, Yakshas and the sages." ||47.27||

||Sloka 47.28||

పరాక్రమోత్సాహవివృద్ధమానసః
సమీక్షతే మాం ప్రముఖాగ్రతః స్థితః|
పరాక్రమో హ్యస్య మనాంసి కంపయేత్
సురాసురాణామపి శీఘ్రగామినః||47.28||

స|| పరాక్రమోత్సాహ వివృద్ధమానసః ప్రముఖాగ్రతః స్థితః మామ్ సమీక్షతే శీఘ్రగామినః అస్య పరాక్రమః సురః అసురాణాం మనాంసి అపి ప్రకంపయేత్ ||

"His mental horizon expanding with valor and power, standing before me, he dares to look into my eyes. Swift warrior his valor will shake the minds of even Suras and Asuras". ||47.28||

||Sloka 47.29||

న ఖల్వయం నాభిభవేదుపేక్షితః
పరాక్రమో హ్యస్యరణేవివర్ధతే|
ప్రమాపణం త్వేవ మమాద్య రోచతే
న వర్ధమానోగ్నిరుపేక్షితుం క్షమః||47.29||

స|| అయం న ఉపేక్షితః నాభిభవేత్ న ఖలు రణే అస్య పరాక్రమః వర్ధతే హి | అద్య ప్రమాపణం త్వేవ మమ రోచతే | వర్ధమానః అగ్నిః ఉపేక్షితుం న క్షమః||

"This man is not to be disregarded. He will not overtake me surely in the battle. But his valor is increasing. Killing him now is proper. A spreading fire cannot be neglected." ||47.29||

||Sloka 47.30||

ఇతి ప్రవేగం తు పరస్య తర్కయన్
స్వకర్మయోగం చ విధాయ వీర్యవాన్ |
చకారవేగం తు మహాబలః తదా
మతిం చ చక్రేఽస్య వధే మహాకపిః||47.30||

స|| వీర్యవాన్ మహాబలః మహాకపిః ఇతి పరస్య ప్రవేగం చింతయన్ స్వకర్మయోగం చ విధాయ తథా వేగం చకార| అస్య వధే మతిం చ చక్రే||

''The heroic and mighty Vanara while thinking on the enemy's speed and his own course of action, then increased his speed and made up his mind to kill him".||47.30||

||Sloka 47.31||

స తస్య తా నష్టహయాన్ మహాజవాన్
సమాహితాన్ భారసహాన్ వివర్తనే|
జఘాన వీరః పథి వాయుసేవితే
తలప్రహారైః పవనాత్మజః కపిః||47.31||

స|| వీరః పవనాత్మజః సః కపిః వాయుసేవితే పథి మహాజవాన్ సమాహితాన్ నివర్తనే భారసహాన్ తాన్ అష్ట హయాన్ తలప్రహారైః జఘాన||

" Vanara , the hero and son of wind god with his palm then hit the eight horses, which are travelling the path of wind, which are endowed with high speed, which are stable in turning around, and which could carry heavy loads." ||47.31||

||Sloka 47.32||

తతః తలేనాభిహతో మహారథః
స తస్య పింగాధిపమంత్రిసత్తమః|
ప్రభఘ్ననీడః పరిముక్తకూబరః
పపాత భూమౌ హతవాజిరంబరాత్||47.32||

స|| తతః తలేన అభిహితః పింగాధిపమంత్రినిర్జితః తస్య మహారథః ప్రభఘ్ననీడః పరిముక్తకూబరః హతవాజిభిః అంబరాత్ భూమౌ పపాత||

"Then with his palm, the minister of the coppery eyed Vanara king, hit his great chariot. With the interior seat broken and the wooden structure broken, and the horses killed, the chariot fell down on the ground."||47.32||

||Sloka 47.33||

స తం పరిత్యజ్య మహారథో రథం
స కార్ముకః ఖడ్గధరః ఖ ముత్సహన్|
తపోభియోగాదృషిరుగ్రవీర్యవాన్
విహాయ దేహం మరుతామివాలయమ్||47.33||

స||మహారథ సః రథం పరిత్యజ్య సకార్ముకః ఖడ్గధరః ఖం ఉత్పతన్ ఉగ్రవీర్యవాన్ దేహం విహాయ తపోభియోగాత్ మారుతం ఆలయం ఋషిః ఇవ||

"With bow in his hand and holding a sword, leaving his chariot, the great chariot warrior flew into the sky, like the sages with the power of penance climb the abode of Maruta leaving their body. " ||47.33||

||Sloka 47.34||

తతః కపిస్తం ప్రచరంతమంబరే
పతత్రి రాజానిలసిద్ధసేవితే|
సమేతయ తం మారుతతుల్య విక్రమః
క్రమేణ జగ్రాహ సపాదయోర్దృఢం||47.34||

స||తతః మారుతితుల్యవిక్రమః కపిః పతత్రి రాజానిలసిద్ధసేవితే అంబరే విచరంతం తం సమేత్య క్రమేణ తం పాదయోః దృఢం జగ్రాహ||

"Then the Vanara who is equal to wind in prowess, while flying in the abode of Garudas Siddhas and Vayu , reached him while flying and gradually caught his both feet firmly." ||47.34||

||Sloka 47.35||

స తం సమావిధ్య సహశ్రసః కపిః
మహోరగం గృహ్య ఇవాండజేశ్వరః|
ముమోచ వేగాత్ పితృతుల్య విక్రమో
మహీతలే సంయతి వానరోత్తమః||47.35||

స|| పితృతుల్యవిక్రమః వానరోత్తమః సః కపిః అండజేశ్వరః మహోరగం గృహ్యైవ తం సంయతి సహశ్రసః సమావిధ్య వేగాత్ మహీతలే ముమోచ||

"The best of Vanaras , with prowess equal to his father, seized him just like the king of birds catches the serpents. Spinning him a thousand times and hitting him threw him speedily on the ground. " ||47.35||

||Sloka 47.36||

సభగ్న బాహూరుకటీశిరోధరః
క్షరన్నసృజ్నిర్మథితాస్థిలోచనః|
సంభగ్నసంధిః ప్రవికీర్ణబంధనో
హతః క్షితౌ వాయుసుతేన రాక్షసః||47.36||

స|| స రాక్షసః భగ్నబాహు ఉరు కటీ శిరోధరః అసృక్ క్షరన్ నిర్మథితాస్థిలోచనః సంభగ్నసంధిఃప్రవికీర్ణబంధనః వాయుసుతేన క్షితౌ హతః||

"That Rakshasa with dislocated joints , with broken arms, thighs, hips and neck, with his eyes and bones protruded, with dripping blood , and the tendons strewn was killed by the son of wind god and fell on the ground." ||47.36||

||Sloka 47.37||

మహాకపిర్భూమితలే నిపీడ్య తం
చకార రక్షోధిపతేర్మహత్ భయమ్|
మహర్షిభిశ్చక్రచరైర్మహావ్రతైః
సమేత్య భూతైశ్చ సయక్షపన్నగైః||47.37||
సురేశ్చసేంద్రైర్భృశజాత విస్మయైః
హతే కుమారే స కపిర్నిరీక్షితః|

స|| మహాకపిః తం భూమితలే నిపీడ్య రక్షోధిపతేః మహత్ భయం చకార | కుమారే హతే సః కపిః భృశజాతవిస్మయైః చక్రచరైః మహావ్రతైః మహర్షిభిః స యక్షపన్నగైః భూతైశ్చ స ఇంద్రైః సురైశ్చ సమేత్య నిరీక్షితః ||

"The great Vanara throwing him down onto the ground, the king of Rakshasas was struck with fear. With the prince killed , those who make rounds in sky , the sages who take great vows , the Yakshas , Pannagas, all beings including Indra collecting together were seeing the great Vanara with awe." ||47.37||

||Sloka 47.38||

నిహత్య తం వజ్రిసుతోపమప్రభం
కుమారమక్షం క్షతజోపమేక్షణమ్
తమేవ వీరోభి జగామ తోరణం
కృతః క్షణః కాల ఇవా ప్రజాక్షయే|| 47.38||

స||వీరః వజ్రిసుతోపమప్రభం క్షతజోపమేక్షణం తం అక్షం నిహత్య ప్రజాక్షయే కృతక్షణః కాలః ఇవ తం తోరణమేవ అభిజగామ||

" Having killed that Aksha, who was radiant like teh son of Indra , who was with blood shot eyes, the hero went back to the archway like the god of death to destroy all beings." ||47.38||

Thus ends Sarga forty seven of Sundarakanda in Ramayana the first ever poem composed in Sanskrit by the first poet sage Valmiki

ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే ఆదికావ్యే వాల్మీకీయే
చతుర్వింశత్ సహస్రికాయాం సంహితాయామ్
శ్రీమత్సుందరకాండే సప్తచత్త్వారింశస్సర్గః ||

||om tat sat||

 

 

 

 

 

 

 

 

7